Αλισανδράτος, Γιώργος

(Ληξούρι Κεφαλληνίας 1915 –). Φιλόλογος και συγγραφέας. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1932-37). Σταδιοδρόμησε ως καθηγητής στην ιδιωτική μέση εκπαίδευση, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία. Ασχολήθηκε με θέματα νεοελληνικής φιλολογίας, ιδίως επτανησιακής (Σολωμός, Λασκαράτος, Άβλιχος, Ν. Κονεμένος, Π. Βεργώτης, Βαλαωρίτης, Παλαμάς, Μαβίλης, Ζαμπέλιας, και κατά δεύτερο λόγο Κάλβος, Σικελιανός, Κ. Χατζόπουλος, Κ. Θεοτόκης, Καβάφης, Καζαντζάκης, Κ. Πασαγιάννης, Βάρναλης, Συκουντρής, Διαμαντόπουλος, Κακναβάτος κ.ά.), θέματα νεοελληνικής γλώσσας (τους δημοτικιστές Τριανταφυλλίδη, Τζαρτζάνο, Ψυχάρη, Κριαρά, Τσοπανάκη, αλλά και με τους ιδιωματισμούς της επτανησιακής γραμματείας κ.ά.), και θέματα επτανησιακής ιστορίας. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, του Ομίλου Μελέτης Ελληνικού Διαφωτισμού, της Λαογραφικής Εταιρείας, του φιλολογικού συλλόγου Παρνασσός, της Εταιρείας Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (ΕΛΙΑ), του Κέντρου Μελετών Ιονίου και άλλων επιστημονικών εταιρειών και σωματείων. Έχει δημοσιεύσει σε λογοτεχνικά περιοδικά (Νέα Εστία, Πνευματική Ζωή, Διαβάζω, Ηώς κ.ά.) και σε ημερήσιες αθηναϊκές εφημερίδες (Καθημερινή, Βήμα κ.ά.). Αποσπάσματα έργου του περιλαμβάνονται σε σχολικά διδακτικά βιβλία. Τιμητικές διακρίσεις: Βραβείο της Τάξεως Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών (1994), κρατικό βραβείο λογοτεχνίας (ειδικό βραβείο) για το σύνολο του έργου του (1997). Ο έγκριτος φιλόλογος και συγγραφέας Γιώργος Αλισανδράτος.